Michał Wiśniewski
autor
Najważniejsze informacje o wykonywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego znajdują się w poprzednim artykule.
Dla przypomnienia – największą zaletą tego rozwiązania jest wykonywanie kary pozbawienia wolności poza jednostką penitencjarną, tj. w miejscu stałego pobytu osoby skazanej.
Skazany, w trakcie wykonywania kary, co do zasady nie powinien opuszczać miejsca stałego pobytu. Jednakże sąd penitencjarny może określić przedziały czasu w ciągu doby i poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo oddalić się z miejsca stałego pobytu. Jednocześnie skazany może przedstawić swoją propozycję takiego harmonogramu, dzięki czemu sąd będzie wiedział, w jakich godzinach i w jakim celu oskarżony będzie potrzebował opuszczać miejsce stałego pobytu.
Pamiętać należy, że sąd penitencjarny określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których będziesz mógł oddalić się z miejsca stałego pobytu na okres nieprzekraczający 12 godzin dziennie. Jednak sporządzając harmonogram na potrzeby postępowania nie warto wykorzystywać dwunastogodzinnego limitu na każdy dzień tygodnia, ponieważ będzie on o wiele mniej przekonujący dla sądu penitencjarnego.
Pamiętać należy, że sąd penitencjarny określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których będziesz mógł oddalić się z miejsca stałego pobytu na okres nieprzekraczający 12 godzin dziennie. Jednak sporządzając harmonogram na potrzeby postępowania nie warto wykorzystywać dwunastogodzinnego limitu na każdy dzień tygodnia, ponieważ będzie on o wiele mniej przekonujący dla sądu penitencjarnego.
Sąd penitencjarny może zgodzić się, żeby skazany opuszczał miejsce stałego pobytu w szczególności celem:
- świadczenia pracy;
- wykonywania praktyk religijnych lub korzystania z posług religijnych;
- sprawowania opieki nad osobą małoletnią, osobą niedołężną lub chorą;
- kształcenia i samokształcenia oraz wykonywania twórczości własnej;
- korzystania z urządzeń lub zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych;
- komunikowania się z obrońcą, pełnomocnikiem oraz wybranym przez siebie przedstawicielem, o którym mowa w art. 42 Kodeksu karnego wykonawczego;
- komunikowania się z podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego;
- utrzymywania więzi z rodziną lub innymi bliskimi osobami;
- korzystania z opieki medycznej lub udziału w terapii;
- dokonania niezbędnych zakupów.
Powyższe czynności zostały wymienione w treści art. 43na Kodeksu karnego wykonawczego, jednakże zostały one wymienione przykładowo (o czym świadczy użyty zwrot „w szczególności”). Katalog ten ma charakter otwarty, a co za tym idzie sąd penitencjarny jest uprawniony do udzielenia zezwolenia na oddalenie się także z innych przyczyn.
