adwokat Tytus Mystkowski
Ukończyłem Uniwersytet Jagielloński na Wydziale Prawa i Administracji. Od 2016 r. jestem członkiem Szczecińskiej Izby Adwokackiej. Legitymuję się dziesięcioletnim doświadczeniem w zakresie świadczenia pomocy prawnej. Moje zainteresowania zawodowe koncentrują się w szczególności wokół prawa cywilnego, prawa karnego oraz prawa gospodarczego. Chętnie podejmuję się prowadzenia spraw konsumentów przeciwko bankom i innym instytucjom finansowym.
Skuteczna obrona w sprawach przestępstw i wykroczeń drogowych musi opierać się przede wszystkim na znajomości przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym i Kodeksu karnego, Kodeksu wykroczeń oraz właściwej dla nich procedury, a także doświadczeniu w prowadzeniu takich spraw (wymienione ustawy dalej jako: prawo o ruchu drogowym, kodeks karny i kodeks wykroczeń).
Najpopularniejsze przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji to spowodowanie wypadku komunikacyjnego, katastrofy komunikacyjnej czy też prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, a także prowadzenia pojazdu po cofnięciu uprawnień.
Co istotne, wsparcie adwokata – specjalisty w przestępstwach drogowych nie obejmuje tylko obrony sprawców wypadków komunikacyjnych czy katastrof, ale również reprezentację osób pokrzywdzonych takimi zdarzeniami, a w tym pomoc w dochodzeniu zadośćuczynienia czy odszkodowania.
W przypadku sprawców przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji i wykroczeń drogowych istotną kwestią pozostaje także administracyjna procedura związana z zatrzymaniem prawa jazdy albo cofnięciem uprawnień do kierowania pojazdami. Powyższe regulacje zawiera ustawa o kierujących pojazdami.
Artykuł omawia wybrane zagadnienia z zakresu przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji i tak zwanych wykroczeń drogowych, a w tym pogłębioną analizę niektórych przestępstw i wykroczeń.
Przestępstwa i wykroczenia drogowe
Przechodząc do opisu przestępstw i wykroczeń drogowych nie sposób nie wskazać na te, które stanowią tzw. typy przepołowione tj. wykroczenie albo przestępstwo
w zależności od intensywności skutków, które nastąpiły czy też stężenia substancji zakazanej substancji w organizmie sprawcy.
Mowa przede wszystkim o wypadku komunikacyjnym i tzw. kolizji drogowej, a także prowadzeniu pojazdu mechanicznego pod wpływem alkoholu lub środka odurzającego, albo też po jego użyciu.
Prowadzenie pojazdu mechanicznego pod wpływem a prowadzenie po użyciu
Zgodnie z brzmienie art. 178a kodeksu karnego, karalne jest prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.
Kodeks karny przewiduje, że stan nietrzeźwości (w rozumieniu tego kodeksu) zachodzi, gdy:
1) zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub
2) zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.
Z kolei kodeks wykroczeń (art. 87 paragraf 1 i następne) przewiduje karę za prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka.
Stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do:
1) stężenia we krwi od 0,2‰ do 0,5‰ alkoholu albo
2) obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1 dm3.
Odpowiednie zakwalifikowanie czynu jako przestępstwa albo wykroczenia jest o tyle istotne, że wpływa na zagrożenie karą i okresu stosowania wobec sprawcy środków, a w szczególności zakazu prowadzenia pojazdów. Kwestionowanie kwalifikacji prawnej wymaga doskonałej znajomości przepisów nie tylko prawa materialnego, ale również procedury i przewidzianych w niej dobrodziejstw.
